Sveti Dimitrije

Ovaj slavni i cudotvorni svetitelj rodi se u Solunu od roditelja blagorodnih i blagocestivih. Izmoljen od Boga od bezdetnih roditelja, bese odnegovan s velikom paznjom. Otac mu bese vojvoda solunski. Kad on umre, hristoborni car Maksimijan postavi Dimitrija na njegovo mesto i preporuci mu da narocito goni i istrebljuje hriscane. No Dimitrije ne samo da ne poslusa cara nego, naprotiv, javno ispovedase i propovedase Hrista Gospoda u Solunu. Cuvsi to car se veoma ogorci na Dimitrija, pa svrati narocito u Solun kad se vracase iz rata protiv Sarmata. Prizva Dimitrija i ispitivase ga o veri. Dimitrije javno pred carem prizna da je hriscanin i jos izoblici carevo idolopoklonstvo. Razjareni car baci ga u tamnicu, a Dimitrije, znajuci sta ga ceka, uruci sve svoje imanje svome vernom poslusniku Lupu da razda sirotinji. U tamnici mu se javi angel Bozji i rece mu: Mir ti, stradalce Hristov, muzaj se i krepi se!" Posle nekoliko dana posla car vojnike u tamnicu da ubiju Dimitrija, i ovi ga na molitvi izbodose kopljem. Telo njegovo uzese tajno hriscani i sahranise cesno. Iz tela stradalca Hristova potece celebno miro, kojim se mnogi bolesnici izlecise. Nad mostima njegovim uskoro bu podignuta mala crkva. Kad ilirski vojvoda Lontije, bolestan od neizlecive bolesti, pritece mostima s molitvom i potpuno se isceli, podigne on iz blagodarnosti mnogo vecu crkvu namesto stare. Kaada car Justinijan htede preneti mosti svetiteljeve iz Soluna u Carigrad, iskocise plamene iskre od groba i cu se glas: "Stanite i ne dirajte!" Tako mosti sv. Dimitrija ostase zauvek u Solunu. Kao zastitnik Soluna sv. Dimitrije se mnogo puta javljao i spasao grad od velike bede. Rusi smatraju ovog sveca pokroviteljom Sibira koji je osvojen i Rusiji prisvojen na ovaj dan 1581. godine.